Żywa Pracownia

Katarzyna Niedźwiecka, Weronika Sędzimir, Adam Wrona

W ramach projektu „Wyprawa po Wodę Żywą” podjęliśmy próbę odszukania motywów archetypicznych znanych z opowieści o Orfeuszu i Majnunie na gruncie polskiego dziedzictwa niematerialnego (bajka ludowa, tradycje kolędnicze i zapustne). Grupę uczestników zaproszonych do udziału w projekcie tworzyły osoby z doświadczeniem bezdomności, z którymi pracujemy na co dzień w przestrzeni aktywizacji współtworzonej wspólnie przez Żywą Pracownię i Fundację ZUPA.

Angażując w nasze działania osoby z doświadczeniem bezdomności oraz wolontariuszy, stworzyliśmy koncepcję scenariusza krótkiego filmu w konwencji trailera, opartego na motywach ludowej opowieści „Wyprawa po Wodę Żywą”.

Projekt rozpoczęliśmy tuż przed pierwszym lockdownem. Przed pandemią udało się nam przeprowadzić zaledwie dwa spotkania z uczestnikami i wolontariuszami, podczas których zapoznaliśmy się z inspiracjami oraz przygotowaliśmy tekturowe konstrukcje masek.

Mimo tego, że pierwotnie planowaliśmy wspólnie wykonać wszystkie elementy scenografii, postanowiliśmy zmodyfikować pierwotny plan. Podczas trwającej wiele miesięcy izolacji domowej jedna z naszych instruktorek, Kasia Norka Niedźwiecka, stworzyła niezwykłą i spójną kolekcję masek fantastycznych zwierząt.

Po roku przerwy wróciliśmy do warsztatowej części projektu, która polegała na stworzeniu kolejnych elementów scenografii. Warsztaty podzieliliśmy na trzy części:

• Warsztaty krawieckie, podczas których uczestnicy samodzielnie przygotowali i uszyli elementy kostiumów.
• Warsztaty barwierskie polegające na wspólnym przejściu wszystkich etapów barwienia tkanin z wykorzystaniem barwników roślinnych – od zbioru i przygotowania surowca roślinnego po właściwe barwienie.

• Warsztaty konstruktorskie – projektowanie i budowa wielkoskalowej marionetki oraz wozu, z wykorzystaniem upcyklingowych oraz naturalnych

Eksplorowaliśmy tematykę upcyklingu i lokalności, budując wrażliwość uczestników na ekologię. Zdecydowana większość materiałów wykorzystanych w projekcie to materiały użyte ponownie (stare tkaniny, śmieci, złom rowerowy, deski) lub lokalne surowce roślinne (wiklina oraz rośliny barwierskie – orzech włoski, brzoza brodawkowata, olsza czarna, sumak octowiec). Część warsztatów odbyła się w lokalu Żywej Pracowni, część w terenie – w formie spotkań i wyjazdów integrujących uczestników projektu. Wszystkim etapom wspólnych działań towarzyszyła dokumentacja fotograficzna.

Ostatnim etapem projektu był trzydniowy plener filmowy, który przybrał formę warsztatów aktorskich rozbudzających ekspresję artystyczną uczestników. Wspólna praca nad koncepcją, burze mózgów, spontaniczne pomysły zaowocowały rozbudowaniem pierwotnego założenia projektu. Plener filmowy miał miejsce w Beskidzie Wyspowym.

Jednym z ważniejszych rezultatów projektu było stworzenie wspólnoty integrującej uczestników z różnych środowisk. Wymiana doświadczeń uczestników i wspólna praca nad filmem zgłębiającym archetypy miłości, straty i tęsknoty wpisały się w obszary poruszane w projekcie Orfeo & Majnun.

 

Dodatkowym owocem projektu będzie film, którego publikację planujemy na wrzesień.