Kolektyw artystyczny Lufcik na Korbkę i Baśnie na Warsztacie

Bazując na motywie zejścia do podziemi (Nekya), uczestniczki warsztatów stały się świadkami wędrówki tych, którzy chcą wyrwać z ciemności okruchy światła. Czy to zagubioną miłość czy, jak w przypadku Eneasza, światełko do budowania nowej przyszłości.

Wędrówka stała się sposobnością do refleksji nad tym, co mieszka w metaforycznym mroku. Jakie wartości można stamtąd przynieść? Uczestniczki mogły napełnić warsztatowe podziemia własnymi historiami.

Program składał się z trzech części.

Część pierwsza to interpretacja opowieści, podczas której uczestniczki miały czas na refleksję nad historiami o rozłączonych przez los kochankach, zejściu w ciemność i opętaniu przez cierpienie. Zapoznały się z mitami, baśniami i legendami, a także przekonały się, czy opowieść o Orfeuszu i Eurydyce, a także Lejli i Majnunie traktują o tym samym? Warsztaty prowadził Mateusz Świstak, opowiadacz i interpretator baśni. Materiał w formie video oraz artykułów został opublikowany w Internecie.

Druga część programu opierała się na pracy ze storytellingiem i motywami wyjętymi z antycznego teatru. Każda z uczestniczek otrzymała szansę na opracowanie swojej historii przy użyciu środka, jakim jest sztuka opowieści. Odpowiedzialne za tę część były Agnieszka Batóg i Anna Kądziołka. Na zakończenie uczestniczki stworzyły własne opowieści o wędrowaniu przez podziemia i ciemność.

Zwieńczeniem projektu było stworzenie reportażu fotograficznego, w którym uczestniczki postarały się oddać atmosferę mitycznej wędrówki. To połączenie technik aktorskich takich, jak plan żywy, teatr cieni i teatr lalkowy, zabawa z ruchem, a także szansa na przedstawienie obrazem wybranych historii stworzonych dzięki warsztatom. Postawiono na wydobywanie naturalnych predyspozycji uczestniczek, rozwinięcie ich umiejętności i reakcji na otaczający świat.